مطالعۀ کاربردی طیف​سنجی بازتابی پخشی در ارزیابی کمّی وضعیت اریتمای پوست به​دنبال فرآیند تابش لیزر موهای زائد

مقدمه: لیزر موهای زائد به​عنوان یک روش درمانی مؤثر تنها با انتخاب بهینۀ پارامترهای داده​شده به دستگاه (پهنای زمانی پالس، دانسیته و ...) متناسب با رنگ و نوع پوست امکان‌پذیر است و از این طریق منجر​به کاهش خطرات احتمالی از​جمله بروز اریتما، سوختگی و ... می‌شود. طیف‌سنجی نوری به​سبب غیرتهاجمی بودن به‌عنوان یک روش مکمل، امکان بررسی کمّی پوست و تأثیر تابش لیزر را فراهم می‌آورد. هدف از این مطالعۀ مقدماتی ارزیابی کمّی وضعیت بروز اریتما در بیماران کاندید لیزر موهای زائد با پارامترهای تابشی بهینه در کلینیک می​باشد. روش بررسی: در این پژوهش، طیف بازتابی مرئی ناحیۀ صورت 19 داوطلب زن با رنگ پوست 4-3 و محدودۀ سنی 49-14 سال قبل و بعد​از تابش لیزر اخذ شده که به‌منظور موزدایی از لیزر الکساندرایت با پهنای زمانی پالس بلند در محدودۀ 50-40 میلی‌ثانیه استفاده-شده​است. از هر داوطلب 18 طیف، 9 طیف به‌عنوان مرجع قبل​از موزدایی و 9 طیف پس​از تابش جمع‌آوری و میانگین‌گیری شد. با استفاده از نرم‌افزار و بررسی زیرپیک‌ها میزان جذب نور توسط رنگدانۀ هموگلوبین برای هر بیمار محاسبه و گزارش شده است. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: این مطالعه به شیوۀ طیف‌سنجی به​عنوان ابزاری دقیق برای ارزیابی تأثیر بهینه بودن پارامترهای لیزر در به​کاهش​رساندن خطرات پوستی پرداخته است. به این منظور با بررسی طیف جذبی اخذ​شده، میزان تغییرات رنگدانۀ هموگلوبین در محدودۀ طیفی600-500 نانومتر مشاهده شد. همچنین بررسی زیرپیک‌های جذبی هموگلوبین در این محدوده بیان دقیق‌تری از حداقل تغییرات در این محدودۀ طیفی است که مقدار بالای ضریب همبستگی طیف تجربی و نمودار اخذ​شده به این شیوه بیان​کنندۀ دقت خوب کار است.